Każdy, częściej lub rzadziej, ale z nutką nostalgii i smutku wspomina szkołę. Lata szkolne to czas nowych przeżyć, znajomości i uczuć. O swojej ukochanej szkole pamiętają również absolwenci i uczniowie polskiej szkoły nr 7 im. Adama Mickiewicza w Stanisławowie.
Szkoła znajdująca się przy placu Mickiewicza powstała w 1946 roku i po II wojnie światowej była jedyną polską szkołą w mieście. Przetrwała do 1957 roku. Oficjalną przyczyną zamknięcia placówki była niewystarczająca liczba mieszkańców narodowości polskiej. Obecnie w jej budynku znajduje się Obwodowy Instytut Pedagogicznego Kształcenia Podyplomowego.
Centrum Kultury Polskiej i Dialogu Europejskiego w Iwano-Frankiwsku (d. Stanisławowie) już po raz drugi zorganizowało spotkanie uczniów i absolwentów tej szkoły. Uroczystość rozpoczęła się 12 października pod pomnikiem Adama Mickiewicza. Zebrani uczcili minutą ciszy pamięć swoich nauczycieli i przyjaciół, po czym złożyli kwiaty.
Kolejna część spotkania miała miejsce w Centrum Kultury Polskiej.
– Najważniejsze, co chcemy tym ludziom dać, to emocje. Bardzo się cieszę, że Centrum skupia wokół siebie nie tylko młodzież, ale też osoby starsze. Dzisiejsze spotkanie zostało przygotowane przez naszych wolontariuszy. Była to dla nich świetna okazja do wymiany doświadczeń oraz integracji ze starszym pokoleniem. Myślę, że ta integracja międzypokoleniowa ma wpływ na kształtowanie się naszej młodzieży – powiedziała dyrektor Centrum Maria Osidacz.
Lata szkolne wspominała ze wzruszeniem Władysława Dobosiewicz, która swą edukację rozpoczęła w 1947 roku.
– To nasza ukochana szkoła. Nauczyciele byli bardzo fajni. Lata szkolne były najlepsze. Uczyliśmy się 10 lat. Początkowo moja klasa była bardzo duża, ale po ostatniej repatriacji zostało tylko dziewięć dziewczynek – powiedziała absolwentka szkoły im. Adama Mickiewicza. – Niestety, w porównaniu do spotkania, które odbyło się w 2016 roku, jest nas dużo mniej. Mimo to jesteśmy bardzo zadowoleni z dzisiejszego wydarzenia, było bardzo fajnie i wesoło – podsumowała pani Dobosiewicz.
Wolontariusze przygotowali przedstawienie okolicznościowe „Dwa światy”, pokazujące różnice między pokoleniami, ale podkreślające, jak dużo wspólnego mają jednak młodzież i osoby starsze.
– Uważam, że takie spotkania osób starszych i młodzieży są bardzo potrzebne. Absolwenci tej szkoły, mimo że są już w starszym wieku, są bardzo pozytywni i się przyjaźnią. Przykład tej przyjaźni czerpię również dla siebie. Przyjaźń można okazywać w każdym wieku. Czy jesteś młody, czy jesteś osobą starszą, zawsze możesz być potrzebny. I nie tylko przy sprawdzianach, ale też w drodze życiowej – powiedziała Taisa Strużańska, wolontariuszka CKPiDE.
Młodzież skupiona wokół Centrum zaprezentowała zebranym znane polskie piosenki i wiersze. Natomiast chór Echo Stanisławowa zaśpiewał tradycyjne pieśni: „Kum i kuma”, „Szła dzieweczka do laseczka” oraz „Upływa szybko życie”. Dla absolwentów i uczniów szkoły zostały przygotowane również konkursy i gry z nagrodami.
Władysław Karpiński, absolwent szkoły, urodzony w 1930 roku, specjalnie z okazji tego spotkania napisał wiersz poświęcony polskiej szkole nr 7 im. Adama Mickiewicza.
– Początkowo uczyłem się w szkole im. Emilii Plater w Stanisławowie. To była moja najładniejsza szkoła. Siódemka została mi w pamięci, bo miałem tam przyjaciół. Mieliśmy wiele ciekawych przygód, byliśmy bardzo weseli. Dzisiejsze spotkanie było dla mnie bardzo wzruszające. Cały czas miałem łzy w oczach. Dlatego napisałem ten wierszyk, moje wspomnienia – powiedział pan Karpiński.
Z okazji spotkania czytelniczki Biblioteki Centrum Kultury Polskiej i Dialogu Europejskiego Lilia Babczuk i Zofia Siemianów wzięły udział w projekcie „Czytamy – gotujemy”. Po wypożyczeniu książek kulinarnych dostępnych w zbiorach bibliotecznych przygotowały słodki poczęstunek dla absolwentów, uczniów i gości spotkania.
Wspólne świętowanie zakończyło się potańcówką przy dobrej polskiej muzyce, którą przygotowało Radio CKPiDE.
Tekst: Danuta Stefanko
Wiersz Władysława Karpińskiego napisany z okazji spotkania absolwentów i uczniów polskiej szkoły nr 7 im. Adama Mickiewicza w Stanisławowie w roku 2019
U seniorów i seniorytek
Rzadko święto bywa
I niedziwnie, to rzecz jasna,
Często nas ubywa.
Ale, my z naszej „Siódemki”,
Sztywno się trzymamy
I naprawdę, w dzień dzisiejszy,
Piękne święto mamy.
Kiedyś byli to panienki
I kawalerowie.
Dzisiaj, nie mam ja pojęcia,
Nikt tak nam nie powie.
Kiedyś byli my chłopaki
Super brunetami,
Dzisiaj chłopcy i dziewczynki
Stali blondynkami!
Chłopcy stali się ojcami
Nawet i dziadkami
A dziewczynki, gdzie dziewczynki?
Stały się babciami!
Piękne były szkolne lata,
Lecz na żal nie wrócą,
We śnie tylko zobaczymy,
Późną, ciemną nocą.
Dobrym słowem dziś wspomnijmy
Was, nauczycieli,
A zostało Was żywymi,
Chyba już niewielu.
Życzę wszystkim powodzenia,
Dobrym zdrowiem się cieszcie
I Panu Bogu dziękujmy,
Że w Polskim Centrum jesteśmy!
Władysław Karpiński
Audycja radia CKPiDE:
Zdjęcia: Danuta Stefanko, Ołesia Riszko
